Ron Mueck en het hyperrealisme

Museum Voorlinden in Wassenaar pakt uit met een prachtige tentoonstelling over Ron Mueck (Melbourne 1958), de zoon van twee geëmigreerde Duitse speelgoedmakers. Nadat hij werd afgewezen voor de kunstacademie, ging hij aan de slag als etaleur. Geïnspireerd door het werk van zijn ouders maakte hij poppen voor tv, reclame en film. In de jaren 80 trok Mueck naar de Verenigde Staten waar hij in dienst kwam van Jim Henson, de bedenker van The Muppets.

Toen hij voor zijn schoonmoeder Paula Rego een Pinokkio-pop ontwierp, trok hij de aandacht van de Britse kunstverzamelaar Charles Saatchi…… Deze nodigde Mueck uit deel te nemen aan de spraakmakende expositie Sensation (1997), met een aantal jonge Britse kunstenaars als Damien Hirst en Tracy Emin. Het bracht hem zijn doorbraak als kunstenaar.

Sinds 1996 maakt Mueck bijna hyperrealistische beelden in moderne materialen. Zijn personages zijn zo levensecht dat ze lijken te ademen. Aderen, rimpels, lichaamshaar, vlekken... geen enkel detail wordt verwaarloosd. Wat het realisme echter relativeert is dat Mueck rommelt met de verhoudingen. Zijn levensechte mensen zijn nooit levensgroot. Hoofden en handen zijn regelmatig iets te groot, ledematen te kort of te lang. Gezichten neigen soms naar het karikaturale. En daardoor hebben ze ook iets raadselachtigs of zelfs verontrustends. Je zou het liefst met ze in gesprek willen gaan, hun verhalen horen…Uitermate fascinerend!

In deze lezing geeft Erna Charbon een kijkje in het leven en werk van deze kunstenaar.